‘Ballerina’ Monika ging van spitzen naar middenspanning

Monika van der Helm-Hakken droomde van een carrière als prima ballerina. Op haar 9e ging ze met de trein van Limburg naar het conservatorium in Den Haag. Nu, jaren later, is Monika vestigingsleider bij Kuijpers in Echt. 

Van spitzen naar middenspanning, watskebeurt?  
“Ik had er alles voor over om prima ballerina te worden. Maar ik groeide te hard en stak met kop en schouders boven iedereen uit. Ik moest weg. Ik kwam terug in Limburg en mijn wereld was ingestort. Mijn Cito’s gaven aan dat ik veel in mijn mars had, maar mijn ouders zeiden: ‘Begin maar veilig op de mavo.’ “

Twee rechtervoeten en twee rechterhanden?
[Lacht] “Wis- en natuurkunde lagen mij goed. Toen ik thuis vertelde dat we over elektriciteit hadden geleerd, sprongen de vonkjes over. Mijn vader zei: ‘Als je dit zo leuk vindt, waarom word je dan geen elektricien?’ Mijn moeder schrok daar erg van, ik was een meisje!”

Wanneer sprong de vonk voor de techniek echt over?
“Met mijn vader ging ik naar de open dag van de MTS. “Hij zei: ‘Al gaat de wereld op zijn kop staan, jij gaat doen wat je leuk vindt.’ Vanaf die dag wist ik het zeker, ik ging van spitzen naar middenspanning.”

Je wilde eerste monteur worden, maar toch liep dat ook weer anders…
“Ik wist zeker dat ik monteur zou worden. Maar tijdens de opleiding heb ik een huis opgeknapt, samen met mijn man en zijn broer. Daar merkte ik al snel dat het niet ging. Ik vond het beroep geweldig, maar ik ben er fysiek niet voor gemaakt. Gelukkig bestond er toen de mogelijkheid commercieel af te studeren, technisch én commercieel inzicht. Die combinatie is erg ingewikkeld en zorgt bij veel mensen voor kortsluiting. Bij mij paste het juist erg goed.” 

Je werd een vrouw in de buitendienst?
“Bij mijn eerste baan in de elektrotechniek werd ik verantwoordelijk voor alle grote offertes en berekeningen. Toen kregen ze een probleem in de buitendienst, of ik dat wilde doen? Nou, graag! Tot mijn toenmalige leidinggevende zei dat grote installateurs geen vrouw aan tafel wilden. Ik was echt in shock, ik had álle kennis. Een knul die op de consumentenelektronica werkte kreeg toen de baan. Hij wist echt niks. Er werd me voor mijn gevoel veel onrecht aangedaan.”

Wat gebeurde er na die teleurstelling? 
“Ik ben HBO-bedrijfskunde gaan doen. Pittig was dat, met kleine kinderen thuis. En toen mijn manager wegging en mijn nieuwe manager me werk gaf waar ik niet achter stond heb ik na 18 jaar mijn ontslag ingediend. Het was 2018 en ik dacht: Ik wil terug de installatietechniek in. De wereld zal voor vrouwen toch wel veranderd zijn? En anders vecht ik ervoor!”

En toen?
“Via Flexpool kwam ik in contact met Kuijpers. De bedrijfsfilosofie sprak me gelijk aan. De mens centraal en daarna pas de techniek, zo mooi. Ook de ambitie om – met technische oplossingen – een betere wereld door te geven aan de volgende generatie, past helemaal bij me.”

Wat bood Kuijpers je?
“Ik kon aan de slag als commercieel manager en toen onze vestigingsleider ziek werd heb ik hem vervangen. Nadat bleek dat hij niet meer terug kon komen heb ik deze functie definitief gekregen. Ik ben nu vestigingsleider. En ik denk dat ik op een andere manier leidinggeef dan mijn mannelijke collega’s. Mijn voelsprieten zijn anders.”

En vanaf dat moment ontluikt je tweede missie? 
“Ik kwam erachter dat er nog steeds weinig vrouwen in de techniek zitten. Ook lopen ze vaak tegen dezelfde muren op als ik destijds. Ik heb daarom besloten om binnen het bedrijf – we hebben ruim 1300 mensen – een netwerk op te zetten voor technische vrouwen. We hebben nu drie bijeenkomsten gehad en elke keer wordt het groter. Zo nodigden we bijvoorbeeld een psychologe uit die zich specialiseerde op het vrouwen- en mannenbrein. Ook doen we elk jaar mee met GirlsDay. Dat wordt georganiseerd door VHTO, het expertisecentrum genderdiversiteit in Beta, Techniek en IT. Meisjes maken bij ons kennis met techniek. Zaadjes planten. Met lampen, proefjes, meiden onder elkaar. Ik probeer een boegbeeld te zijn van dames in de techniek en hoop iemand zó te enthousiasmeren dat ze denken: dat wil ik ook!” 

Bron: Wij Techniek